Door de diversiteit in verhalen en de liefde voor Nepal die uit de verhalen blijkt, een prettig en bijzonder boek over een land nog volop in ontwikkeling. Recensie NBD Biblion. Dit boek is tegelijk een liber amicorum, een bloemlezing, een stukje geschiedschrijving en een vooruitblik op de toekomst. Het werd geschreven door verstokte Nepal-adepten van zeer uiteenlopende handel en wandel. Sommige bijdragen stammen van lang geleden toen Nepal een net ontdekt juweeltje was - tenminste dat dacht iedereen - andere verhalen zijn kakelvers. Uitersten trekken elkaar aan, zegt het spreekwoord. Maar verklaart dat de passie die veel Nederlandse laaglanders gedurende de laatste 50 jaar hebben gevoeld voor Nepal, een van de hoogste maar ook armste landen ter wereld? Het woord passie wordt maar al te vaak misbruikt, maar in het kader van de belangstelling van Nederlandse zijde voor Nepal mogen we echt wel van bevlogenheid spreken. Sinds het midden van de jaren '60 van de vorige eeuw, trokken steeds grotere groepen wandelaars en cultuurliefhebbers erheen voor een - vaak behoorlijk zware - trekking door dunbevolkte bergstreken en/of een verblijf in en rond de Kathmandu-vallei waar (nog steeds) een massa tempels, kloosters en paleizen te vinden is. De beweegredenen om naar Nepal te gaan variëren - van het zoeken naar een exclusieve vakantiebeleving tot de verkenning van onbekende godsdiensten, maar ook van het bieden van ontwikkelingshulp tot het zoeken naar zakelijke mogelijkheden. Emotioneel, rationeel, edelmoedig of juist ik-gericht. Dit boek biedt een kaleidoscopisch beeld van vijftig jaar Nepal-ervaringen van sleutelfiguren als Dolf Noordijk, Toni Hagen, Sir Edmund Hillary en kroonprins Willem-Alexander. Met bijdragen van onder andere Krijn de Best, Broughton Coburn, Carroll Dunham, Katja Staartjes, Cas de Stoppelaar, Barend Toet en Sjoerd de Vries.

Dit boek geef aan op welke wijze invulling gegeven kan worden aan de viewpoint: beheren onder architectuur of kortweg beheerarchitectuur. De architectuurraamwerken in de markt geven nagenoeg geen invulling aan het aspectgebied beheerarchitectuur. Beheer is geen viewpoint van waaruit de ICT-serviceverlening wordt beschouwd. Vanuit beheer is er in de gangbare best practices nagenoeg geen aandacht voor architectuur. Dit boek geef aan op welke wijze invulling gegeven kan worden aan de viewpoint: beheren onder architectuur of kortweg beheerarchitectuur. Veel beheerorganisaties zijn al jaren bezig met het vormgeven van de beheerorganisatie door vanaf de werkvloer te kijken wat er fout gaat en op basis daarvan verbetervoorstellen te formuleren. Hierbij wordt meestal gebruik gemaakt van beheermodellen, zoals ITIL, ASL en BISL, omdat deze veel best practices bevatten en omdat voor deze modellen volwassenheidsniveaus definiëren waarmee de volwassenheid van de beheerorganisaties middels een audit vastgesteld kan worden. Op deze wijze wordt de volwassenwording meetbaar, planbaar en aan het management verkoopbaar.

Voor de meeste mensen is de fabriek een lang vergeten verlaten gebouw, maar niet voor Billie. Samen met zijn opa gaat hij elke zaterdag naar de fabriek. Voor Billie is de fabriek een wonderland met knoppen, hendels en prachtige fascinerende machines. Voor Opa is het een schatkist gevuld met mooie herinneringen. Prachtig nieuw boek van Wally De Doncker!

Tot 16 jaar terug was de portierswereld een schimmig gebeuren waar wapens, seks, drugs en geweld standaard bij het dagelijks bestaan leken te horen. In dit boek wordt aan de hand van het leven van een voormalig Haags portier, verteld over deze underground scène; de lezer krijgt inzage in de nachtelijke gilde van vrije jongens. Het bestaan van deze portiers leek zich op het eerste gezicht publiekelijk af te spelen, maar bestond feitelijk uit een besloten wereld. Onzichtbaar en ongrijpbaar, waar vaak werd gehandeld op het randje van het toelaatbare. Een wereld van mannen die (soms terecht) door de maatschappij werden bekeken als outlaws. Met realistische beschrijvingen (en soms grove bewoordingen) schetst de auteur een helder beeld van deze levensstijl en de heersende subcultuur, waarbij de lezer wordt meegezogen in waanzinnige, turbulente gebeurtenissen. Door de beeldende manier van schrijven, kunnen lezers het gevoel ervaren een directe toeschouwer te zijn van deze vrijgevochten manier van leven; de tijd dat portiers de outlaws waren van de uitgaanswereld. Portiers; outlaws van het nachtleven is gebaseerd op feiten en waargebeurde verhalen. Auteur Adriaan Poortmans is opgegroeid in Den Haag. Zijn turbulente leven als portier heeft hij beschreven in dit boek. Adriaan woont tegenwoordig buiten de randstad.

De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de toepassing van Agile software ontwikkeling en die graag eens willen weten hoe collega's deze cruciale interface voor een succesvolle serviceverlening hebben vormgegeven. Veel bedrijven zijn bezig om Agile software ontiwikkeling toe te gaan passen in de vorm van Scrum of Kaban of hebben het nieuwe ontwikkelproces al in gebruik genomen. Vroeg of laat komt dan de vraag hoe dit ontwikkelproces zich verhoudt tot de beheerprocessen. In het boek 'Agile Service Management met Scrum' is al naar deze interface gekeken en zijn een aantal risico's per beheerproces onderkend. Tevens zijn tegenmaatregelen gedefinieerd die genomen kunnen worden. In een onderzoek bij tien organisaties zijn deze risico's voorgelegd en is gevraagd hoe zij met deze risico's zijn omgegaan. Tevens is onderzocht welke Agile aspecten worden toegepast en in het bijzonder die van scrum of Kaban. Tot slot is door elke organisatie een volwassenheidsassessment uitgevoerd voor het Agile ontwikkelproces. Dit boek is het rapport over het onderzoek naar de samenwerking van Agile software ontwikkeling en beheerprocessen in de praktijk. De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de toepassing van Agile software ontwikkeling en die graag eens willen weten hoe collega's deze cruciale interface voor een succesvolle serviceverlening hebben vormgegeven. In dit boek is tevens van elke organisatie een korte beschrijving gegeven over de wijze waarop het Agile ontwikkelproces is vormgegeven.

Dit boek definieert eerst de risicogebieden bij het invoeren van Scrum en Kanban. Daarna worden de diverse Agile begrippen en concepten besproken. Het toepassen van Agile software development neemt een grote vlucht. De termen Scrum en Kanban zijn al ingeburgerd bij menig organisatie. Agile software development stelt andere eisen aan de invulling van beheer van programmatuur. Veel organisaties zijn dan ook bezig om zich over deze nieuwe uitdaging te buigen. Vooral de interactie tussen het scrum ontwikkelproces en het beheren van de progammatuur die het Scrum ontwikkelproces heeft opgeleverd is hierbij een belangrijk aspectgebied. Dit boek bespreekt juist deze interactie. Voorbeelden van onderwerpen die hierbij ter sprake komen zijn het service portfolio, SLA's en de afhandeling van incidenten en wijzigingsverzoeken. Dit boek definieert eerst de risicogebieden bij het invoeren van Scrum en Kanban. Daarna worden de diverse Agile begrippen en concepten besproken. De invulling van Agile service management is zowel op organisatieniveau als op procesniveau beschreven. Hierbij zijn per beheerproces de relevate risico's benoemd. Tevens is aangegeven hoe hier binnen de context van Scrum invulling aan gegeven kan worden. Dit boek is slechts één van de praktische uitwerkingen van best practices die in een reeks van publicaties door deze auteur zijn uitgebracht.

Acceptatiecriteria zijn een meetinstrument voor zowel gebruiker als beheerder om te bepalen of nieuwe of gewijzigde informatiesystemen voldoen aan de afgesproken requirements ten aanzien van de functionaliteit, kwaliteit en beheerbaarheid Acceptatiecriteria zijn een meetinstrument voor zowel gebruiker als beheerder om te bepalen of nieuwe of gewijzigde informatiesystemen voldoen aan de afgesproken requirements ten aanzien van de functionaliteit, kwaliteit en beheerbaarheid. Er komt heel wat kijken om acceptatiecriteria te verankeren in beheerprocessen en systeemontwikkelingsprojecten. Het opstellen en het hanteren van acceptatiecriteria voor IT-producten en -diensten geschiedt bij veel organisaties met wisselend succes. Vaak worden acceptatiecriteria wel opgesteld, maar niet effectief gebruikt en verworden ze tot een noodzakelijk kwaad zonder kwaliteitsborgende werking. Dit boek geeft een analyse van de oorzaken van dit falen van de kwaliteitsbewaking. Als remedie worden drie stappenplannen geboden voor het afleiden, toepassen en invoeren van acceptatiecriteria. De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de acceptatie van ICT-producten en ICT-services: de klanten, de leveranciers en de beheerders. Ook is er nog een doelgroep die niet accepteert, maar vaststelt of correct is geaccepteerd; hiertoe behoren kwaliteitsmanagers en auditors die het boek als normenkader kunnen gebruiken. In dit boek is een aantal casussen opgenomen die diverse manieren laten zien voor het effectief en efficiënt omgaan met acceptatiecriteria.

Onder leiding van professor Philip Kohnstamm onderzoekt een onderwijscommissie van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen in 1924 het daltononderwijs in Engeland. De commissieleden doen enthousiast verslag over de brede persoonsontwikkeling die de onderzochte scholen voorstaan en de flexibele wijze waarop het onderwijs is georganiseerd. Op basis van haar ervaringen stelt de commissie voor het volksonderwijs in Nederland inhoudelijk en organisatorisch te vernieuwen. Nog in hetzelfde jaar leidt hun rapportage tot de opzet van de eerste daltonexperimenten in Nederland. Sindsdien maakt het daltononderwijs deel uit van het Nederlandse onderwijsbestel. Daltononderwijs in Nederland schetst de geschiedenis van het Nederlandse daltononderwijs vanaf de eerste experimenten uit 1924 tot nu. Tegenwoordig blijkt het daltononderwijs zeer succesvol - er zijn ruim 400 daltonscholen in Nederland -, maar dat is in haar 90-jarige historie niet altijd het geval geweest. Daltononderwijs in Nederland beschrijft de ideeënwereld van de daltonpioniers en de pragmatiek van de daltonpraktijk in een viertal periodes (1924-1940, 1940-1945, 1945-1979 en 1979-2014) en verklaart de 'ups' en 'downs' van deze traditionele vernieuwingsbeweging in de tijd aan de hand van een vijftal factoren: tijdgeest, pioniers en gebruikers, de rol van de overheid, ontwikkelingen in de theorie en wetenschap en opbouw van een organisatie. René Berends en Luuck Sanders zijn werkzaam aan de Academie voor Pedagogiek en Onderwijs van Saxion in Deventer als hoofddocent en onderzoeker. Beiden zijn ook daltonopleider.

In het onderwijs wordt in toenemende mate belang gehecht aan reflectie. Veelal gebeurt dit in het kader van een beweging in het onderwijs richting meer leerlinggericht onderwijs, waarbij leren door ervaren in plaats van leren door directe instructie centraal staat. Om te leren van ervaringen, is reflectie cruciaal. Het daltononderwijs staat een brede persoonsontwikkeling voor, waarbij leerlingen op school proefondervindelijk het gedrag leren dat benodigd is om (later) een zelfverantwoordelijke, sociale en kritisch-denkende burger te zijn. Reflecteren op wat je denkt, voelt, wilt en doet en van die reflectie leren is daarbij essentieel. Reflectie in het daltononderwijs, geschiedenis, praktijk en onderzoek beschrijft de wijze waarop er in de loop der tijd invulling is gegeven aan reflectie in het daltononderwijs, hoe dat op het moment in de daltonpraktijk gebeurt en hoe reflectie volgens onderwijswetenschappelijk onderzoek moet worden ondersteund en gestimuleerd wil het effectief bijdragen aan het leren op leerling-, leraar- en schoolniveau. Het eerste hoofdstuk geeft weer hoe in het Dalton Plan van Helen Parkhurst, de grondlegster van het daltononderwijs, al sprake is van een reflectieve grondhouding. In het tweede hoofdstuk wordt het reflecteren in de huidige daltonpraktijk beschreven. Daarbij wordt uitgegaan van een inventariserend onderzoek dat onder leraren in zowel het primair als het voortgezet onderwijs is uitgevoerd naar de praktijk van reflecteren op daltonscholen. In hoofdstuk 3 worden, op basis van een systematische inventarisatie van het onderzoek naar reflectie, een aantal pedagogisch-didactische richtlijnen voor het doelmatig ondersteunen en stimuleren van reflectie gegeven. Het afsluitend hoofdstuk biedt een terugblik op en een beschouwing over de drie eerdere hoofdstukken. Aan de vier hoofdstukken hebben de volgende auteurs meegewerkt. René Berends, Mirjam Pierik-Zwaal en Patrick Sins zijn werkzaam bij het lectoraat Daltononderwijs en Onderwijsvernieuwing bij de Academie voor Pedagogiek en Onderwijs van Saxion in Deventer; Berends is hoofddocent, onderzoeker en daltonopleider, Pierik-Zwaal onderzoeker en Sins lector. Ruud Welten is als filosoof verbonden aan Tilburg University en is lector Ethics and Global Citizenship van het kenniscentrum Hospitality van Saxion in Deventer en Joseph Kessels is hoogleraar opleidingskundig leiderschap, verbonden aan het Welten Instituut van de Open Universiteit en hoogleraar Human Resource Development aan de Universiteit Twente.

Dit boek beschrijft wat cloud services zijn. Daarbij wordt ingegaan op de risico's die organisaties lopen bij het aangaan van contracten en SLA's. Steeds meer organisaties kiezen voor het vervangen van de traditionele ICT services door cloud services. Het opstellen van doelmatige SLA's voor traditionele ICT services is voor veel organisaties een ware uitdaging. Met de komst van cloud services lijkt dit in eerste instantie veel eenvoudiger, maar al snel komen de moeilijke vragen aan bod zoals data eigenaarschap, informatiekoppelingen en beveiliging. Dit boek beschrijft wat cloud services zijn. Daarbij wordt ingegaan op de risico's die organisaties lopen bij het aangaan van contracten en SLA's. Op basis van een lange lijst van risico's en tegenmaatregelen geeft dit boek tevens aanbevelingen voor de opzet en inhoud van de diverse service level management documenten voor cloud services. Cloud SLA definieert eerst het begrip "cloud" en beschrijft daarna diverse aspecten zoals cloud patronen en de rol van een cloud broker. De kern van het boek betreft het bespreken van de contract-aspecten, service documenten, services designs, risico's, SLA's en cloud governance. Om de lezer gelijk aan de slag te kunnen laten gaan met cloud SLA's zijn in het boek tevens checklists opgenomen van de volgende documenten: underpinning Contract (UC), Service Level Agreement (SLA), Dossier Financiële Afspraken (DFA), Dossier Afspraken en Procedures (DAP), External SpecSheets (ESS) en Internal SpecSheets (ISS). AUTEUR Drs. Ing. B. de Best RI is vanaf 1985 werkzaam in de ICT. Hij heeft voornamelijk bij de top 100 van het Nederlandse bedrijfsleven en de overheid gewerkt. Hierbij heeft hij gedurende 12 jaar functies vervuld in alle fasen van de systeemontwikkeling, inclusief exploitatie en beheer. Daarna heeft hij zich toegelegd op het service management vakgebied. Momenteel vervult hij als consultant alle aspecten van de kennislevenscyclus van service management, zoals het schrijven en geven van trainingen aan ICT-managers en service managers, het adviseren van beheerorganisaties bij het richting geven aan de beheerorganisatie, de beheerinrichting, het verbeteren van beheerprocessen, het uitbesteden van (delen van) de beheerorganisatie en het reviewen en auditen van beheerorganisaties. Hij is op zowel HTS-niveau als Universitair niveau afgestudeerd op het beheervakgebied. AUTEUR Pascal Huijbers is Entrepreneur, (Strategie) Consultant en Enterprise Architect. Als (lead) architect is hij actief geweest voor diverse grote (keten)voorzieningen, diverse private- en vele overheidsorganisaties en referentiearchitecturen zoals de NORA en de GEMMA. Naast de rol als architect is hij de founder van Cloudplaats , een innovatieve Cloud Broker en Cloud Marktplaats. Hierbij adviseert hij bedrijven over het opzetten van een Cloud Architectuur/ Cloud Strategie of Sourcing Strategie en de uitdagingen van de Cloud en levert hij een Cloud Marktplaats waar CSP's, Partners en klanten samenkomen. De kennis van ICT, Bedrijfskunde, Architectuur, Regie en de Cloud geven hem de ingrediënten voor een scherpe kijk op de inzet van IT en de aansluiting hiervan op de business.

Dr. Piet van der Ploeg lectures Philosophy of Education at the University of Groningen in the Netherlands. His research interests include the history of reform education and the philosophy of citizenship education. Apart from John Dewey, no American educational reformer has been as internationally successful and influential as Helen Parkhurst, the founder of Dalton education. In the 1920s and 1930s, Dalton education was spread throughout the world. At the moment the Netherlands is the country with the highest density of Dalton schools. Almost four hundred elementary schools (five percent of all) are Dalton schools. This historical and theoretical study gives an account of the practice and the theory of the Dalton Plan. Next it discusses the background and context of the Dalton Plan. It also compares the Dalton Plan to other critical and innovative approaches to education. Helen Parkhurst was herself not keen on historical and theoretical exercises. This study shows that historical and theoretical research is interesting nonetheless. It demonstrates the distinctiveness of Dalton education, for instance: *that learning by experience is not the same as learning by doing and that experience doesn't have the same role for Parkhurst as it does for other reformers; *that there are important differences between working with assignments in the Dalton Plan and working with materials in the Montessori Method; *that the Dalton Plan holds efficiency as its main objective, whilst at the same time opposing the efficiency-hype seen at the beginning of the twentieth century; *that the meaning of cooperation in the Dalton Plan is not the same as what we usually mean by this; *that Parkhurst's school as a community distinguishes itself from Dewey's school as a community; and *that freedom in the Dalton Plan is something other than freedom of choice.

In dit boek zal samenwerken in het daltononderwijs vanuit een historische en empirische invalshoek kritisch onder de loep worden genomen. Het samenwerken van leerlingen was al bij Helen Parkhurst, de grondlegster van het daltononderwijs, een belangrijk gegeven. Zij noemde 'interaction of grouplife' haar tweede principe, waarbij de hoofdgedachte is dat leerlingen ongehinderd en gemeenzaam met elkaar en de leraren mogen samenwerken. De vraag, echter, is hoe dit idee zich verhoudt tot hoe er tegenwoordig over samenwerken binnen het daltononderwijs wordt gedacht en hoe hier op het moment invulling aan wordt gegeven. "Om na te gaan in hoeverre de invulling, die de huidige daltononderwijspraktijk aan het idee van samenwerken geeft, ook empirisch onderbouwd kan worden, zal ook de onderwijswetenschappelijke literatuur worden beschouwd, om te onderzoeken onder welke voorwaarden leerlingen effectief van en met elkaar kunnen leren."