Organisaties zijn de afgelopen jaren voor een effectieve en efficiënte werking van de bedrijfsprocessen steeds meer afhankelijk geworden van de informatievoorziening. Deze informatievoorziening wordt door ICT-organisaties in de vorm van ICT-services aan de business aangeboden. Organisaties zijn de afgelopen jaren voor een effectieve en efficiënte werking van de bedrijfsprocessen steeds meer afhankelijk geworden van de informatievoorziening. Deze informatievoorziening wordt door ICT-organisaties in de vorm van ICT-services aan de business aangeboden. De ICT-processen in deze ICT-organisaties borgen dat de met de klant afgesproken functionaliteit en kwaliteit worden geleverd. Daarmee zijn de bedrijfsprocessen steeds meer afhankelijk van een juiste opzet en bestaan deze ICT-processen (Quality Control), alsmede de vaststelling van de juiste werking (Quality Assurance). Quality Control & Assurance (QCA) omvat zowel het stellen van doelen, het ontwerpen van ICT-processen, het vormgeven van de ontworpen processen (opzet en bestaan) als het reviewen en auditen ervan om vast te stellen of de gestelde doelen wel gehaald worden (werking). QCA is een belangrijk aspect van kwaliteitmanagement dat binnen elke ICT-organisatie belegd moet zijn Een goed werkende QCA aanpak maakt een ICT-organisatie daadwerkelijk bestuurbaar! QCA in de praktijk wordt sporadisch invulling gegeven aan een gedegen kwaliteitsmanagement functie en als het dan wel gebeurd is het vaak alleen op aspecten van de serviceverlening zelf. Kwaliteitsmanagement wordt veelal niet gekoppeld aan de essentie van de organisatie: de doelen van de bedrijfsprocessen, waarvoor de ICT-serviceverlening ondersteunend zou moeten zijn. Zonder enig kwaliteitsmanagement, waar de borging van die kwaliteit plaatsvindt, kan het management eigenlijk niet gefundeerd keuzes maken en de ICT-organisatie besturen. Deze besturing is dus vaak ad hoc en niet gebaseerd op harde feiten. De harde feiten dienen verwoord te worden in rapportages die laten zien hoe het gesteld is met de kwaliteit van de ICT-serviceverlening, gerelateerd aan de bedrijfsdoelstellingen. Hiermee wordt derhalve een hele sterke link gelegd naar het ICT-proces service level management. In de praktijk wordt dit proces vaak ingevuld, echter zonder enige fundering om de afgesproken kwaliteit nauwkeurig te meten, en op basis daarvan de ICT-processen bij te sturen. Commitment van het management is essentieel om ook mandaat te krijgen om bij te mogen sturen in de onderliggende ICT-processen. Dit is in de praktijk vaak niet het geval. Afwijkingen worden wel teruggekoppeld, maar veelal niet adequaat opgepakt door wijzigingen door te voeren in de ICT-processen of de ICT-producten en ICT-services die door deze ICT-processen worden beheerd. Hierdoor vindt een suboptimale sturing plaats, zonder te kijken naar het grotere geheel. QCA als best practice. In dit boek wordt QCA gepresenteerd als integraal onderdeel van de ICT-organisatie om onder meer te komen tot een Service Quality Plan(SQP) waarin de kwaliteitsdoelen zijn vermeld en Service Improvement Plans (SIP's) die opgesteld worden om geconstateerde afwijkingen van het SQP te compenseren. Deze twee documenten dienen om de ICT-processen en daarmee de ICT-serviceverlening te verbeteren en te borgen. Daarnaast worden processen gedefinieerd om het QCA-concept te realiseren en te borgen in een ICT-organisatie. In dit boek wordt het QCA-concept uitgediept en handvatten gegeven om dit concept te funderen in de dagelijkse gang van zaken.

Drs. René Berends is werkzaam aan de pabo van Saxion in Deventer. Hij is daltonopleider en doet, als lid van de kenniskring van het daltonlectoraat, onderzoek naar daltononderwijs. Er is in Nederland een toenemende belangstelling voor het gedachtegoed van het daltononderwijs. Voor veel ouders, leerkrachten en schooldirecteuren bieden de principes van deze vorm van vernieuwingsonderwijs richting bij de verdere ontwikkeling van hun school. De oorsprong van het daltononderwijs ligt in Amerika. Ruim honderd jaar geleden, in de herfst van 1904, begon Helen Parkhurst haar onderwijscarrière op het platteland van Wisconsin. Zij leerde haar leerlingen zelfstandig aan taken te werken, die zij in vrijheid en naar eigen inzicht mochten plannen en uitvoeren en waarbij ze elkaars hulp en de hulp van de leerkracht mochten inschakelen. Sindsdien is het daltononderwijs geëvolueerd, maar de essentie van wat Parkhurst beoogde, is gebleven. Met het stijgen van de populariteit van het daltononderwijs groeit ook de behoefte aan informatie over het leven van Parkhurst, haar ideeën en over haar eigen onderwijsexperimenten. Deze biografie wil in die behoefte voorzien. Er wordt een beeld geschetst van een vrouw die het kind een stem wilde geven en daarin slaagde door haar onvermoeibaarheid en krachtige persoonlijkheid. Maar die gedrevenheid leidde ook tot conflicten, desillusies en teleurstellingen.

April 1943, hij staat vroeg op. Zijn eiermand staat klaar op tafel, ook vandaag gaat hij naar de Transvaalbuurt in Amsterdam om zijn eieren, kippetjes en kaas te verkopen. Maar vandaag zal het een andere dag worden, dat weet hij en hij niet alleen. Vanuit Ouderkerk aan de Amstel loopt hij langs de Amstel. Het is stil in deze Joodse wijk, van de ene op de andere dag zijn hele families verdwenen. 's Avonds is de spanning groot, te groot, het gezin wacht. Het avondeten is voorbij, er heerst een beklemmende stilte, alleen de kleine Suzanne kraait in de box. Eindelijk klinken er voetstappen op het erf, hij zegt niets, en zet de zware eiermand op tafel. Het is gelukt, Ja, het is gelukt!

Met bijna vierhonderd scholen is het daltononderwijs de omvangrijkste vernieuwingsrichting in Nederland. De oorsprong is Amerikaans: het Dalton Plan van Helen Parkhurst uit het begin van de twintigste eeuw. Hoe zagen de praktijk en de theorie van Dalton Plan eruit? En welke praktijken en theorieën zijn van invloed geweest op de ontwikkeling ervan? We onderzoeken de oorsprong van het daltononderwijs: het ontstaan, de aard en de verantwoording van het Dalton Plan. De aandacht gaat vooral uit naar de achtergronden in de filosofie, de biologie, de psychologie en de pedagogiek, onder meer naar de relatie met de ideeën van Montessori en Dewey en met het efficiency-denken. Het onderzoek zet het werk van Parkhurst in een nieuw licht. Het ‘herschrijft’ haar onderwijspedagogiek. De traditionele interpretatie in termen van de drie principes (vrijheid, samenwerking en zelfstandigheid) is aan revisie toe. Dit is de eerste uitgave in een reeks boeken over daltononderwijs. Na deze historisch-theoretische studie komen er onder meer een biografie van Parkhurst, een geschiedenis van het daltononderwijs in Nederland en boeken over daltondidactiek, onderwijseffectiviteit en de taken van de school.

Holistic Pulsing is natuurlijk en plezierig. Het is een methode van het zacht en vloeiend aanbieden van een wiegende en strekkende beweging in een bepaald ritme en volgens een speciale techniek. Hierdoor wordt je lichaam teruggevoerd naar zijn eigen oerritme, wat verbonden is met de onbewuste herinnering aan zijn ontstaan in het water van de koesterende, veilige baarmoerder. Dit brengt een diepe ontspanning teweeg, die ontkoppelt van angst en overlevingspatronen en die contact laat voelen met je essentie, die inzichten geeft in je leven. Tevens wordt je zelfhelende vermogen geactiveerd.Omdat Holistic Pulsing heel subtiel en diepgaand kan werken vinden steeds meer hooggevoeligen hun weg naar deze voor hen zo passende methode.

Het belangrijkste bij het leveren van een service is dat de klant tevreden is over de geleverde prestaties. Door deze tevredenheid verkrijgt de leverancier heraankopen, wordt hij gepromoot in de markt en is de continuiteit van het bedrijf gewaarborgd. Wellicht nog het belangrijkste aspect van deze klanttevredenheid voor een leverancier is dat de betrokken medewerkers een drive krijgen om hun eigen kennis en kunde verder te ontwikkelen om nog meer klanten tevreden te stellen. Dit boek beschrijft de best practices om er achter te komen wat de prestatie-indicatoren zijn die gemeten moeten worden om de tevredenheid van de klant te borgen

Mousepad met de nieuwe kernwaarden.

Knowledge sharing is my passion. In the last decade I have published a number of books and articles in which I shared my experiences with you. Feel free to use these best practices at your own work. The publications are no replacement for the commonly used frameworks like ITIL, BiSL and ASL. They are add-ons to subjects that are not addressed in these frameworks or not explained well enough to be of help at your work. In this publication, the bold hyperlinks refer to the training- and masterclasses that I teach via training institutes like ITMG, and in which the related book is offered to you. If you would like to order an book please do so via the website www.leonon.nl. When clicking on a book icon in the book chapters or appendix B and C you will be directed to the relevant page. I hope you enjoy reading my book and articles and wish you good luck, especially if you are applying the best practices within your organisation. If you have questions or comments, please do not hesitate to reach out to me. A lot of time has been spent in making this book as complete and consistent as possible. Should you find any shortcomings, I would ask you please let me know ensuring that these items shall be processed with the next edition of this book. Bart de Best, Zoetermeer

Een school, zeker een jenaplanschool, behoort een democratische gemeenschap van lerenden te zijn. Het moet voor iedereen, binnen en buiten de school, duidelijk zijn: hier wordt geleerd! Hier groeien mensen, aan elkaar, aan dingen en gebeurtenissen, aan leerstof. Hier kunnen ze in principe meer mens worden.” Die mooie opdracht formuleert Kees Both vroeg in zijn Jenaplan 21, het meest omvattende werk dat hij schreef over het onderwijsconcept dat Peter Petersen ontwikkelde vanaf 1923 in het Duitse Jena en dat in Nederland verder gebracht werd vanaf de jaren '50. Met dit boek biedt Kees Both een kader voor schoolontwikkeling. Zijn blik de 21e eeuw in biedt nog altijd heel veel aanknopingspunten om Jenaplan op jouw school gedegen vorm te geven. Om nieuwe ontwikkelingen op waarde te schatten, zul je als school een uitgewerkte, samenhangende visie moeten hebben op de doelen en bedoeling van je onderwijs. Dat is de stevige, maar ook emanciperende opdracht aan schoolleiders en dat is waar dit boek een vriend voor wil zijn. Het vak van schoolleider kan eenzaam zijn – je team en je collega’s in de regio zijn ongetwijfeld behulpzaam, maar wanneer die er niet zijn, is er de stem van Kees die door de pagina’s heen tot je blijft spreken. Dit boek is nu digitaal heruitgegeven en hier gratis te downloaden als ePub, ter nagedachtenis aan Kees Both (1942-2021). Met een voorwoord van NJPV-directeur Edwin Solen en een nieuwe inleiding door Mensenkinderenhoofdredacteur Geert Bors. Voor wie geen e-reader heeft is Jenaplan 21 hier ook als pdf te lezen. Download gratis $(function() { $($('.btn.btn-primary')[1]).remove(); $('#productAdd').remove() });

Een verfrissend boek, deze hedendaagse bevrijding van Europa met een lach en een traan..." is steevast de reactie van vroege lezers van de nieuwe roman van Rita Dulci Rahman en Jose Miguel Andreu. Niet verwonderlijk, want door de combinatie van de Nederlandse en de Spaanse achtergrond van de twee schrijvers en hun wereldwijde werkervaring is de vooruitblik in de roman op Europa in 2020 een spannend avontuur. De orginele oplossing van de Eurocrisis die in het verhaal onder spanning vorm krijgt, zal hopelijk politici inspireren, maar belangrijker is dat het de lezers een zucht van verlichting zal doen slaken... het komt goed met Europa en de Euro! Authors Note: Needless to say that none of the characters, or the circumstances or events in the book have anything to do with reality or with current politicians and governing functionaries in Europe. Any conceived resemblance by readers is purely illusory. The book is meant to entertain while it may contribute to fresh thinking on long-term success for the European project, creating a better future for current youngsters and generations to come.

De auteurs hebben gezocht naar wat zij gemeenschappelijk vinden dat er (minimaal) op een daltonschool te zien moet zijn. In maart 2018 heeft de Nederlandse Dalton Vereniging het boekje DaltoniDee uitgebracht. Daarin geeft de vereniging kort en krachtig de essentie weer van modern daltononderwijs. De beschrijving van de essentie van de daltonidentiteit is sinds de introductie van het Dalton Plan van Helen Parkhurst in Nederland periodiek uitgevoerd. Telkens hebben daarbij de vragen centraal gestaan wat kenmerkend is voor daltononderwijs en wat onderscheidend is. Bij een beschrijving van een daltonidentiteit kom je veelal uit op het formuleren van een soort ‘grootste gemene deler’ en dat is bij DaltoniDee ook gebeurd. De auteurs hebben gezocht naar wat zij gemeenschappelijk vinden dat er (minimaal) op een daltonschool te zien moet zijn. Gelijktijdig roept het daltongedachtegoed ook om als leraar, directeur, opleider en bestuurder op zoek te gaan naar je eigen visie. De vraag is essentieel hoe jij zelf daltonkwaliteit definieert en hoe die kwaliteit zichtbaar gemaakt kan worden in de praktijk. Perspectief nemen, ook ten aanzien van wat je als de essentie van het daltongedachtegoed ziet, hoort bij dalton. Een ‘grootste gemene deler’ mag ons dan als daltonianen binden, je eigen perspectief innemen laat daltonianen juist van elkaar verschillen. In Perspectieven op Dalton laten acht daltonopleiders de lezer kennismaken met hun persoonlijke visie op daltononderwijs. Het doel ervan is om met deze acht uitgewerkte voorbeelden leraren(teams) te helpen bij het formuleren van eigen perspectieven. Daltononderwijs vraagt immers van leraren om antwoorden te kunnen geven op de vraag waartoe je kinderen op een daltonschool opvoedt en onderwijst en waarom je de dingen in je daltonschool doet, zoals je ze doet. Het boek wordt afgesloten met een hoofdstuk waarin Patrick Sins de acht bijdragen samenbrengt en op basis daarvan een eigen visie inbrengt. Patrick Sins is als lector verbonden aan het lectoraat Vernieuwingsonderwijs bij Saxion in Deventer en Thomas More Hogeschool in Rotterdam. René Berends is werkzaam aan de pabo van Saxion in Deventer. Hij is daltonopleider en onderzoeker bij het lectoraat Vernieuwingsonderwijs. Dick de Haan is werkzaam aan de pabo van Hogeschool Utrecht en daltonopleider bij Daltonvenster. Dolf Janson is daltonopleider bij Janson Academy en bestuurslid van de sectie daltonnascholers en -opleiders (DNO) van de NDV. Glenda Noordijk is daltonopleider bij Noordijkdaltonadvies. Rietje Voorn is daltonopleider bij Rietje Voorn Advies. Annemarie Wenke is daltonopleider bij Wenke Perspectief. Brigitte Witmus is werkzaam aan de Thomas More pabo in Rotterdam. Zij is daltonopleider en lid van de kenniskring van het lectoraat Vernieuwingsonderwijs. Hans Wolthuis is werkzaam aan de pabo van Saxion in Deventer. Hij is daltonopleider en lid van het bestuur van de Nederlandse Dalton Vereniging

2e druk - Zelfsturend leren: hoe leer je dat je leerlingen? Wat kun jij als leerkracht doen? Zelfsturend leren: hoe leer je dat je leerlingen? Wat kun jij als leerkracht doen? Over deze vragen is het lectoraat Vernieuwingsonderwijs in 2014 een samenwerking aangegaan met onderwijsprofessionals van acht daltonscholen, een freinetschool en het Welten-Instituut van de Open Universiteit. Vanuit deze samenwerking is het project iSelf ontstaan. Onderdeel van dit project is de professionaliseringsaanpak iSelf. Deze aanpak is ontwikkeld op basis van wat uit wetenschappelijk onderzoek bekend is over hoe je zelfsturend leren effectief moet bevorderen. iSelf leert leerkrachten om te gaan met kennis over zelfsturend leren. Er worden leerstrategieën aangereikt om te oefenen en om zelfsturend leren in de eigen lessen te kunnen integreren. De pijlers van iSelf zijn: (1) expliciete instructie van zelfsturend leren, (2) integratie van de instructie van zelfsturend leren met de lesstof en (3) aansluiten op het individu. Toepassen van iSelf op de eigen school betekent dat je van en met elkaar leert. Deze insteek houdt in dat collega’s elkaar coachen en ondersteunen bij het toepassen van de pijlers die in dit handboek worden beschreven. Allereerst wordt ingegaan op de didactiek van iSelf en hoe deze concreet invulling krijgt in de lesvoorbereiding en –uitvoering. Vervolgens wordt beschreven hoe collega’s elkaar kunnen begeleiden in het bevorderen van zelfsturend leren aan de hand van iSelf. Het is de bedoeling dat lerarenteams samen leren omgaan met kennis over zelfsturend leren en leraren inzichten zelf toepassen in de les. Auteurs van deze publicatie zijn: Patrick Sins, Alieke van Dijk, Jory Tolkamp, René Berends, Emmy Vrieling, Conny Senders, Ineke Vermeulen, Anjo Mooren, Judith Smetsers, Margreet de Boer, Hanneke Kroes, Willem Snel, Michelle Tiecken, Ellen van Drunen, Martineke van Heusden, Elke Melody, Marja Bus-sink, Alja de Lange, Hans Schemkes, Annelies Lubbers en Monique Hessels.