Na tien jaar in Amsterdam te hebben gewoond, heeft Lan genoeg van haar baan en gaat ze terug naar haar geboorteplaats Shanghai. Alles van de stad herinnert haar aan haar jeugd, maar één vraag komt steeds terug: waar liggen haar roots? Nachtelijk Shanghai slokt haar op en leidt haar naar het werkelijke verhaal over haar ouders. Wreder en hartverscheurender dan dat ze zich ooit had kunnen voorstellen.

Deze assessment uitgave is een uitstekende spiegel voor ieder DevOps teams dat snel een compleet beeld wil vormen van op te pakken DevOps best practices. DevOps teams organiseren zichzelf en ontwikkelen de Development (Dev) en Operations (Ops) aspecten die nog zijn onderbelicht. Aan de andere kant delen DevOps teams kennis en kunde aan andere DevOps teams zodat zij elkaar versterken. Dit boek geeft een hulpmiddel om de DevOps teams bewust te maken waar zij staan qua ontwikkeling en welke eerst volgende stappen zij kunnen zetten om zich te ontwikkelen. Daartoe biedt dit boek twee assessments. Het eerste assessment is het DevOps Cube assessment dat gebaseerd op 'The Three Ways' van Gene Kim. Het tweede assessment is gebaseerd op Continuous Everything waarbij alle aspecten van DevOps gemeten worden aan de hand van het CMMI model. Het DevOps Cube model is gebaseerd op het idee dat DevOps vanuit zes verschillende perspectieven kan worden bekeken. Elk geeft een specifiek beeld van de vormgeving van het DevOps gedachtegoed. De voorzijden van de kubus zijn gebaseerd op 'The Three Ways': 'Flow', 'Feedback' en 'Continuous Learning', de achterzijde van de kubus omvatten: 'Governance', 'Pipeline' en 'QA'. Continuous Everything omvat zes vragenlijsten die de DevOps volwassenheid op vijf niveaus meetbaar maken. De volgende dimensies zijn meegenomen: 'Continuous Integration', 'Continuous Delivery', 'Continuous Testing', 'Continuous Monitoring', 'Continuous Documentation' en 'Continuous Learning'. Dit assessment boek is een uitstekende spiegel voor ieder DevOps team dat snel een compleet beeld wil vormen van op te pakken DevOps best practices.

Wie A zegt moet ook B zeggen. Met dit tweede deel van de Himalaya Bibliotheek onderstrepen de uitgever en de Nepal Federatie Nederland dat het hen ernst is inzake het publiceren van een reeks - al of niet thematisch opgezette - boeken die steeds raken aan historie, heden of toekomst van de gelijknamige, schitterende bergketen. Altijd met de unieke band tussen ons land en Nepal in het achterhoofd. Het eerste deel was een onderhoudende bloemlezing van korte verhalen en anekdotes uit de laatste vijftig jaar van de moderne geschiedenis die beide landen delen. Voor de tweede editie is opnieuw geput uit het rijke archief van Himalaya, het kwartaalschrift voor Nepal en omstreken dat vanaf 1981 dertig jaar lang periodiek in druk verscheen. Ditmaal ligt het accent bij de selectie van de bijdragen vooral op de spontane ontwikkeling van voorzichtig, bijna tastend beginnend toerisme naar allengs professionelere ontwikkelingshulp en staat Nepal op een enkele uitzondering na steeds centraal. Een bonte rij smaakmakende persoonlijkheden komt voorbij, inwoners van bijna het hoogste en vrijwel het laagste land ter wereld die elkaars habitat en cultuur beter wilden leren kennen. Voor de oorspronkelijke pioniers (aan Nederlandse kant) een feest van herkenning, voor daarna volgende generaties Nepalreizigers met meer dan gemiddelde belangstelling voor de vele facetten van dit complexe land een boeiende inleiding in enkele hoofdlijnen, vol tekening van sfeer, achtergrondgegevens en interessante details. Met pennenvruchten van auteurs die eenmalig een bijzonder verhaal te vertellen hebben, zoals Michiel Damen of Martijn van Beek, en verslaglegging uit de eerste hand van gepokte en gemazelde Nepalkenners zoals Thomas Kelly, Thomas Laird, Kunda Dixit, Cas de Stoppelaar en Barend Toet, is het wederom een ‘must’ voor liefhebbers van Nepal.

De familie Marsu bestaat uit Papa Marsu, Mama Marsu, Kleine La, Kleine Mi en Kleine Pi. Samen hebben ze een fijn en vredig leven. Tot de dag dat een vreselijke storm hun gezellige nest wegblaast. De Marsupilami's hebben geen huis meer. Ze moeten de jungle verlaten om op zoek te gaan naar een nieuw nest. Ga je met ze mee?

Door de diversiteit in verhalen en de liefde voor Nepal die uit de verhalen blijkt, een prettig en bijzonder boek over een land nog volop in ontwikkeling. Recensie NBD Biblion. Dit boek is tegelijk een liber amicorum, een bloemlezing, een stukje geschiedschrijving en een vooruitblik op de toekomst. Het werd geschreven door verstokte Nepal-adepten van zeer uiteenlopende handel en wandel. Sommige bijdragen stammen van lang geleden toen Nepal een net ontdekt juweeltje was - tenminste dat dacht iedereen - andere verhalen zijn kakelvers. Uitersten trekken elkaar aan, zegt het spreekwoord. Maar verklaart dat de passie die veel Nederlandse laaglanders gedurende de laatste 50 jaar hebben gevoeld voor Nepal, een van de hoogste maar ook armste landen ter wereld? Het woord passie wordt maar al te vaak misbruikt, maar in het kader van de belangstelling van Nederlandse zijde voor Nepal mogen we echt wel van bevlogenheid spreken. Sinds het midden van de jaren '60 van de vorige eeuw, trokken steeds grotere groepen wandelaars en cultuurliefhebbers erheen voor een - vaak behoorlijk zware - trekking door dunbevolkte bergstreken en/of een verblijf in en rond de Kathmandu-vallei waar (nog steeds) een massa tempels, kloosters en paleizen te vinden is. De beweegredenen om naar Nepal te gaan variëren - van het zoeken naar een exclusieve vakantiebeleving tot de verkenning van onbekende godsdiensten, maar ook van het bieden van ontwikkelingshulp tot het zoeken naar zakelijke mogelijkheden. Emotioneel, rationeel, edelmoedig of juist ik-gericht. Dit boek biedt een kaleidoscopisch beeld van vijftig jaar Nepal-ervaringen van sleutelfiguren als Dolf Noordijk, Toni Hagen, Sir Edmund Hillary en kroonprins Willem-Alexander. Met bijdragen van onder andere Krijn de Best, Broughton Coburn, Carroll Dunham, Katja Staartjes, Cas de Stoppelaar, Barend Toet en Sjoerd de Vries.

Dit boek geef aan op welke wijze invulling gegeven kan worden aan de viewpoint: beheren onder architectuur of kortweg beheerarchitectuur. De architectuurraamwerken in de markt geven nagenoeg geen invulling aan het aspectgebied beheerarchitectuur. Beheer is geen viewpoint van waaruit de ICT-serviceverlening wordt beschouwd. Vanuit beheer is er in de gangbare best practices nagenoeg geen aandacht voor architectuur. Dit boek geef aan op welke wijze invulling gegeven kan worden aan de viewpoint: beheren onder architectuur of kortweg beheerarchitectuur. Veel beheerorganisaties zijn al jaren bezig met het vormgeven van de beheerorganisatie door vanaf de werkvloer te kijken wat er fout gaat en op basis daarvan verbetervoorstellen te formuleren. Hierbij wordt meestal gebruik gemaakt van beheermodellen, zoals ITIL, ASL en BISL, omdat deze veel best practices bevatten en omdat voor deze modellen volwassenheidsniveaus definiëren waarmee de volwassenheid van de beheerorganisaties middels een audit vastgesteld kan worden. Op deze wijze wordt de volwassenwording meetbaar, planbaar en aan het management verkoopbaar.

Voor de meeste mensen is de fabriek een lang vergeten verlaten gebouw, maar niet voor Billie. Samen met zijn opa gaat hij elke zaterdag naar de fabriek. Voor Billie is de fabriek een wonderland met knoppen, hendels en prachtige fascinerende machines. Voor Opa is het een schatkist gevuld met mooie herinneringen. Prachtig nieuw boek van Wally De Doncker!

Tot 16 jaar terug was de portierswereld een schimmig gebeuren waar wapens, seks, drugs en geweld standaard bij het dagelijks bestaan leken te horen. In dit boek wordt aan de hand van het leven van een voormalig Haags portier, verteld over deze underground scène; de lezer krijgt inzage in de nachtelijke gilde van vrije jongens. Het bestaan van deze portiers leek zich op het eerste gezicht publiekelijk af te spelen, maar bestond feitelijk uit een besloten wereld. Onzichtbaar en ongrijpbaar, waar vaak werd gehandeld op het randje van het toelaatbare. Een wereld van mannen die (soms terecht) door de maatschappij werden bekeken als outlaws. Met realistische beschrijvingen (en soms grove bewoordingen) schetst de auteur een helder beeld van deze levensstijl en de heersende subcultuur, waarbij de lezer wordt meegezogen in waanzinnige, turbulente gebeurtenissen. Door de beeldende manier van schrijven, kunnen lezers het gevoel ervaren een directe toeschouwer te zijn van deze vrijgevochten manier van leven; de tijd dat portiers de outlaws waren van de uitgaanswereld. Portiers; outlaws van het nachtleven is gebaseerd op feiten en waargebeurde verhalen. Auteur Adriaan Poortmans is opgegroeid in Den Haag. Zijn turbulente leven als portier heeft hij beschreven in dit boek. Adriaan woont tegenwoordig buiten de randstad.

De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de toepassing van Agile software ontwikkeling en die graag eens willen weten hoe collega's deze cruciale interface voor een succesvolle serviceverlening hebben vormgegeven. Veel bedrijven zijn bezig om Agile software ontiwikkeling toe te gaan passen in de vorm van Scrum of Kaban of hebben het nieuwe ontwikkelproces al in gebruik genomen. Vroeg of laat komt dan de vraag hoe dit ontwikkelproces zich verhoudt tot de beheerprocessen. In het boek 'Agile Service Management met Scrum' is al naar deze interface gekeken en zijn een aantal risico's per beheerproces onderkend. Tevens zijn tegenmaatregelen gedefinieerd die genomen kunnen worden. In een onderzoek bij tien organisaties zijn deze risico's voorgelegd en is gevraagd hoe zij met deze risico's zijn omgegaan. Tevens is onderzocht welke Agile aspecten worden toegepast en in het bijzonder die van scrum of Kaban. Tot slot is door elke organisatie een volwassenheidsassessment uitgevoerd voor het Agile ontwikkelproces. Dit boek is het rapport over het onderzoek naar de samenwerking van Agile software ontwikkeling en beheerprocessen in de praktijk. De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de toepassing van Agile software ontwikkeling en die graag eens willen weten hoe collega's deze cruciale interface voor een succesvolle serviceverlening hebben vormgegeven. In dit boek is tevens van elke organisatie een korte beschrijving gegeven over de wijze waarop het Agile ontwikkelproces is vormgegeven.

Dit boek definieert eerst de risicogebieden bij het invoeren van Scrum en Kanban. Daarna worden de diverse Agile begrippen en concepten besproken. Het toepassen van Agile software development neemt een grote vlucht. De termen Scrum en Kanban zijn al ingeburgerd bij menig organisatie. Agile software development stelt andere eisen aan de invulling van beheer van programmatuur. Veel organisaties zijn dan ook bezig om zich over deze nieuwe uitdaging te buigen. Vooral de interactie tussen het scrum ontwikkelproces en het beheren van de progammatuur die het Scrum ontwikkelproces heeft opgeleverd is hierbij een belangrijk aspectgebied. Dit boek bespreekt juist deze interactie. Voorbeelden van onderwerpen die hierbij ter sprake komen zijn het service portfolio, SLA's en de afhandeling van incidenten en wijzigingsverzoeken. Dit boek definieert eerst de risicogebieden bij het invoeren van Scrum en Kanban. Daarna worden de diverse Agile begrippen en concepten besproken. De invulling van Agile service management is zowel op organisatieniveau als op procesniveau beschreven. Hierbij zijn per beheerproces de relevate risico's benoemd. Tevens is aangegeven hoe hier binnen de context van Scrum invulling aan gegeven kan worden. Dit boek is slechts één van de praktische uitwerkingen van best practices die in een reeks van publicaties door deze auteur zijn uitgebracht.

Acceptatiecriteria zijn een meetinstrument voor zowel gebruiker als beheerder om te bepalen of nieuwe of gewijzigde informatiesystemen voldoen aan de afgesproken requirements ten aanzien van de functionaliteit, kwaliteit en beheerbaarheid Acceptatiecriteria zijn een meetinstrument voor zowel gebruiker als beheerder om te bepalen of nieuwe of gewijzigde informatiesystemen voldoen aan de afgesproken requirements ten aanzien van de functionaliteit, kwaliteit en beheerbaarheid. Er komt heel wat kijken om acceptatiecriteria te verankeren in beheerprocessen en systeemontwikkelingsprojecten. Het opstellen en het hanteren van acceptatiecriteria voor IT-producten en -diensten geschiedt bij veel organisaties met wisselend succes. Vaak worden acceptatiecriteria wel opgesteld, maar niet effectief gebruikt en verworden ze tot een noodzakelijk kwaad zonder kwaliteitsborgende werking. Dit boek geeft een analyse van de oorzaken van dit falen van de kwaliteitsbewaking. Als remedie worden drie stappenplannen geboden voor het afleiden, toepassen en invoeren van acceptatiecriteria. De doelgroep van dit boek omvat alle partijen die betrokken zijn bij de acceptatie van ICT-producten en ICT-services: de klanten, de leveranciers en de beheerders. Ook is er nog een doelgroep die niet accepteert, maar vaststelt of correct is geaccepteerd; hiertoe behoren kwaliteitsmanagers en auditors die het boek als normenkader kunnen gebruiken. In dit boek is een aantal casussen opgenomen die diverse manieren laten zien voor het effectief en efficiënt omgaan met acceptatiecriteria.

Onder leiding van professor Philip Kohnstamm onderzoekt een onderwijscommissie van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen in 1924 het daltononderwijs in Engeland. De commissieleden doen enthousiast verslag over de brede persoonsontwikkeling die de onderzochte scholen voorstaan en de flexibele wijze waarop het onderwijs is georganiseerd. Op basis van haar ervaringen stelt de commissie voor het volksonderwijs in Nederland inhoudelijk en organisatorisch te vernieuwen. Nog in hetzelfde jaar leidt hun rapportage tot de opzet van de eerste daltonexperimenten in Nederland. Sindsdien maakt het daltononderwijs deel uit van het Nederlandse onderwijsbestel. Daltononderwijs in Nederland schetst de geschiedenis van het Nederlandse daltononderwijs vanaf de eerste experimenten uit 1924 tot nu. Tegenwoordig blijkt het daltononderwijs zeer succesvol - er zijn ruim 400 daltonscholen in Nederland -, maar dat is in haar 90-jarige historie niet altijd het geval geweest. Daltononderwijs in Nederland beschrijft de ideeënwereld van de daltonpioniers en de pragmatiek van de daltonpraktijk in een viertal periodes (1924-1940, 1940-1945, 1945-1979 en 1979-2014) en verklaart de 'ups' en 'downs' van deze traditionele vernieuwingsbeweging in de tijd aan de hand van een vijftal factoren: tijdgeest, pioniers en gebruikers, de rol van de overheid, ontwikkelingen in de theorie en wetenschap en opbouw van een organisatie. René Berends en Luuck Sanders zijn werkzaam aan de Academie voor Pedagogiek en Onderwijs van Saxion in Deventer als hoofddocent en onderzoeker. Beiden zijn ook daltonopleider.