Omschrijving
In dit boek zal samenwerken in het daltononderwijs vanuit een historische en empirische invalshoek kritisch onder de loep worden genomen. Het samenwerken
van leerlingen was al bij Helen Parkhurst, de grondlegster van het daltononderwijs, een belangrijk gegeven. Zij noemde 'interaction of grouplife' haar tweede principe, waarbij de hoofdgedachte is dat leerlingen ongehinderd en gemeenzaam met elkaar en de leraren mogen samenwerken. De vraag, echter, is hoe dit idee zich verhoudt tot hoe er tegenwoordig over samenwerken binnen het daltononderwijs wordt gedacht en hoe hier op het moment invulling aan
wordt gegeven.
"Om na te gaan in hoeverre de invulling, die de huidige daltononderwijspraktijk aan het idee van samenwerken geeft, ook empirisch onderbouwd kan worden,
zal ook de onderwijswetenschappelijke literatuur worden beschouwd, om te onderzoeken onder welke voorwaarden leerlingen effectief van en met elkaar kunnen leren."