Drs. René Berends is werkzaam aan de pabo van Saxion in Deventer. Hij is daltonopleider en doet, als lid van de kenniskring van het daltonlectoraat, onderzoek naar daltononderwijs. Er is in Nederland een toenemende belangstelling voor het gedachtegoed van het daltononderwijs. Voor veel ouders, leerkrachten en schooldirecteuren bieden de principes van deze vorm van vernieuwingsonderwijs richting bij de verdere ontwikkeling van hun school. De oorsprong van het daltononderwijs ligt in Amerika. Ruim honderd jaar geleden, in de herfst van 1904, begon Helen Parkhurst haar onderwijscarrière op het platteland van Wisconsin. Zij leerde haar leerlingen zelfstandig aan taken te werken, die zij in vrijheid en naar eigen inzicht mochten plannen en uitvoeren en waarbij ze elkaars hulp en de hulp van de leerkracht mochten inschakelen. Sindsdien is het daltononderwijs geëvolueerd, maar de essentie van wat Parkhurst beoogde, is gebleven. Met het stijgen van de populariteit van het daltononderwijs groeit ook de behoefte aan informatie over het leven van Parkhurst, haar ideeën en over haar eigen onderwijsexperimenten. Deze biografie wil in die behoefte voorzien. Er wordt een beeld geschetst van een vrouw die het kind een stem wilde geven en daarin slaagde door haar onvermoeibaarheid en krachtige persoonlijkheid. Maar die gedrevenheid leidde ook tot conflicten, desillusies en teleurstellingen.

Met bijna vierhonderd scholen is het daltononderwijs de omvangrijkste vernieuwingsrichting in Nederland. De oorsprong is Amerikaans: het Dalton Plan van Helen Parkhurst uit het begin van de twintigste eeuw. Hoe zagen de praktijk en de theorie van Dalton Plan eruit? En welke praktijken en theorieën zijn van invloed geweest op de ontwikkeling ervan? We onderzoeken de oorsprong van het daltononderwijs: het ontstaan, de aard en de verantwoording van het Dalton Plan. De aandacht gaat vooral uit naar de achtergronden in de filosofie, de biologie, de psychologie en de pedagogiek, onder meer naar de relatie met de ideeën van Montessori en Dewey en met het efficiency-denken. Het onderzoek zet het werk van Parkhurst in een nieuw licht. Het ‘herschrijft’ haar onderwijspedagogiek. De traditionele interpretatie in termen van de drie principes (vrijheid, samenwerking en zelfstandigheid) is aan revisie toe. Dit is de eerste uitgave in een reeks boeken over daltononderwijs. Na deze historisch-theoretische studie komen er onder meer een biografie van Parkhurst, een geschiedenis van het daltononderwijs in Nederland en boeken over daltondidactiek, onderwijseffectiviteit en de taken van de school.

Onder leiding van professor Philip Kohnstamm onderzoekt een onderwijscommissie van de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen in 1924 het daltononderwijs in Engeland. De commissieleden doen enthousiast verslag over de brede persoonsontwikkeling die de onderzochte scholen voorstaan en de flexibele wijze waarop het onderwijs is georganiseerd. Op basis van haar ervaringen stelt de commissie voor het volksonderwijs in Nederland inhoudelijk en organisatorisch te vernieuwen. Nog in hetzelfde jaar leidt hun rapportage tot de opzet van de eerste daltonexperimenten in Nederland. Sindsdien maakt het daltononderwijs deel uit van het Nederlandse onderwijsbestel. Daltononderwijs in Nederland schetst de geschiedenis van het Nederlandse daltononderwijs vanaf de eerste experimenten uit 1924 tot nu. Tegenwoordig blijkt het daltononderwijs zeer succesvol - er zijn ruim 400 daltonscholen in Nederland -, maar dat is in haar 90-jarige historie niet altijd het geval geweest. Daltononderwijs in Nederland beschrijft de ideeënwereld van de daltonpioniers en de pragmatiek van de daltonpraktijk in een viertal periodes (1924-1940, 1940-1945, 1945-1979 en 1979-2014) en verklaart de 'ups' en 'downs' van deze traditionele vernieuwingsbeweging in de tijd aan de hand van een vijftal factoren: tijdgeest, pioniers en gebruikers, de rol van de overheid, ontwikkelingen in de theorie en wetenschap en opbouw van een organisatie. René Berends en Luuck Sanders zijn werkzaam aan de Academie voor Pedagogiek en Onderwijs van Saxion in Deventer als hoofddocent en onderzoeker. Beiden zijn ook daltonopleider.

In dit boek zal samenwerken in het daltononderwijs vanuit een historische en empirische invalshoek kritisch onder de loep worden genomen. Het samenwerken van leerlingen was al bij Helen Parkhurst, de grondlegster van het daltononderwijs, een belangrijk gegeven. Zij noemde 'interaction of grouplife' haar tweede principe, waarbij de hoofdgedachte is dat leerlingen ongehinderd en gemeenzaam met elkaar en de leraren mogen samenwerken. De vraag, echter, is hoe dit idee zich verhoudt tot hoe er tegenwoordig over samenwerken binnen het daltononderwijs wordt gedacht en hoe hier op het moment invulling aan wordt gegeven. "Om na te gaan in hoeverre de invulling, die de huidige daltononderwijspraktijk aan het idee van samenwerken geeft, ook empirisch onderbouwd kan worden, zal ook de onderwijswetenschappelijke literatuur worden beschouwd, om te onderzoeken onder welke voorwaarden leerlingen effectief van en met elkaar kunnen leren."

In het onderwijs wordt in toenemende mate belang gehecht aan reflectie. Veelal gebeurt dit in het kader van een beweging in het onderwijs richting meer leerlinggericht onderwijs, waarbij leren door ervaren in plaats van leren door directe instructie centraal staat. Om te leren van ervaringen, is reflectie cruciaal. Het daltononderwijs staat een brede persoonsontwikkeling voor, waarbij leerlingen op school proefondervindelijk het gedrag leren dat benodigd is om (later) een zelfverantwoordelijke, sociale en kritisch-denkende burger te zijn. Reflecteren op wat je denkt, voelt, wilt en doet en van die reflectie leren is daarbij essentieel. Reflectie in het daltononderwijs, geschiedenis, praktijk en onderzoek beschrijft de wijze waarop er in de loop der tijd invulling is gegeven aan reflectie in het daltononderwijs, hoe dat op het moment in de daltonpraktijk gebeurt en hoe reflectie volgens onderwijswetenschappelijk onderzoek moet worden ondersteund en gestimuleerd wil het effectief bijdragen aan het leren op leerling-, leraar- en schoolniveau. Het eerste hoofdstuk geeft weer hoe in het Dalton Plan van Helen Parkhurst, de grondlegster van het daltononderwijs, al sprake is van een reflectieve grondhouding. In het tweede hoofdstuk wordt het reflecteren in de huidige daltonpraktijk beschreven. Daarbij wordt uitgegaan van een inventariserend onderzoek dat onder leraren in zowel het primair als het voortgezet onderwijs is uitgevoerd naar de praktijk van reflecteren op daltonscholen. In hoofdstuk 3 worden, op basis van een systematische inventarisatie van het onderzoek naar reflectie, een aantal pedagogisch-didactische richtlijnen voor het doelmatig ondersteunen en stimuleren van reflectie gegeven. Het afsluitend hoofdstuk biedt een terugblik op en een beschouwing over de drie eerdere hoofdstukken. Aan de vier hoofdstukken hebben de volgende auteurs meegewerkt. René Berends, Mirjam Pierik-Zwaal en Patrick Sins zijn werkzaam bij het lectoraat Daltononderwijs en Onderwijsvernieuwing bij de Academie voor Pedagogiek en Onderwijs van Saxion in Deventer; Berends is hoofddocent, onderzoeker en daltonopleider, Pierik-Zwaal onderzoeker en Sins lector. Ruud Welten is als filosoof verbonden aan Tilburg University en is lector Ethics and Global Citizenship van het kenniscentrum Hospitality van Saxion in Deventer en Joseph Kessels is hoogleraar opleidingskundig leiderschap, verbonden aan het Welten Instituut van de Open Universiteit en hoogleraar Human Resource Development aan de Universiteit Twente.

Door de diversiteit in verhalen en de liefde voor Nepal die uit de verhalen blijkt, een prettig en bijzonder boek over een land nog volop in ontwikkeling. Recensie NBD Biblion. Dit boek is tegelijk een liber amicorum, een bloemlezing, een stukje geschiedschrijving en een vooruitblik op de toekomst. Het werd geschreven door verstokte Nepal-adepten van zeer uiteenlopende handel en wandel. Sommige bijdragen stammen van lang geleden toen Nepal een net ontdekt juweeltje was - tenminste dat dacht iedereen - andere verhalen zijn kakelvers. Uitersten trekken elkaar aan, zegt het spreekwoord. Maar verklaart dat de passie die veel Nederlandse laaglanders gedurende de laatste 50 jaar hebben gevoeld voor Nepal, een van de hoogste maar ook armste landen ter wereld? Het woord passie wordt maar al te vaak misbruikt, maar in het kader van de belangstelling van Nederlandse zijde voor Nepal mogen we echt wel van bevlogenheid spreken. Sinds het midden van de jaren '60 van de vorige eeuw, trokken steeds grotere groepen wandelaars en cultuurliefhebbers erheen voor een - vaak behoorlijk zware - trekking door dunbevolkte bergstreken en/of een verblijf in en rond de Kathmandu-vallei waar (nog steeds) een massa tempels, kloosters en paleizen te vinden is. De beweegredenen om naar Nepal te gaan variëren - van het zoeken naar een exclusieve vakantiebeleving tot de verkenning van onbekende godsdiensten, maar ook van het bieden van ontwikkelingshulp tot het zoeken naar zakelijke mogelijkheden. Emotioneel, rationeel, edelmoedig of juist ik-gericht. Dit boek biedt een kaleidoscopisch beeld van vijftig jaar Nepal-ervaringen van sleutelfiguren als Dolf Noordijk, Toni Hagen, Sir Edmund Hillary en kroonprins Willem-Alexander. Met bijdragen van onder andere Krijn de Best, Broughton Coburn, Carroll Dunham, Katja Staartjes, Cas de Stoppelaar, Barend Toet en Sjoerd de Vries.

Wie A zegt moet ook B zeggen. Met dit tweede deel van de Himalaya Bibliotheek onderstrepen de uitgever en de Nepal Federatie Nederland dat het hen ernst is inzake het publiceren van een reeks - al of niet thematisch opgezette - boeken die steeds raken aan historie, heden of toekomst van de gelijknamige, schitterende bergketen. Altijd met de unieke band tussen ons land en Nepal in het achterhoofd. Het eerste deel was een onderhoudende bloemlezing van korte verhalen en anekdotes uit de laatste vijftig jaar van de moderne geschiedenis die beide landen delen. Voor de tweede editie is opnieuw geput uit het rijke archief van Himalaya, het kwartaalschrift voor Nepal en omstreken dat vanaf 1981 dertig jaar lang periodiek in druk verscheen. Ditmaal ligt het accent bij de selectie van de bijdragen vooral op de spontane ontwikkeling van voorzichtig, bijna tastend beginnend toerisme naar allengs professionelere ontwikkelingshulp en staat Nepal op een enkele uitzondering na steeds centraal. Een bonte rij smaakmakende persoonlijkheden komt voorbij, inwoners van bijna het hoogste en vrijwel het laagste land ter wereld die elkaars habitat en cultuur beter wilden leren kennen. Voor de oorspronkelijke pioniers (aan Nederlandse kant) een feest van herkenning, voor daarna volgende generaties Nepalreizigers met meer dan gemiddelde belangstelling voor de vele facetten van dit complexe land een boeiende inleiding in enkele hoofdlijnen, vol tekening van sfeer, achtergrondgegevens en interessante details. Met pennenvruchten van auteurs die eenmalig een bijzonder verhaal te vertellen hebben, zoals Michiel Damen of Martijn van Beek, en verslaglegging uit de eerste hand van gepokte en gemazelde Nepalkenners zoals Thomas Kelly, Thomas Laird, Kunda Dixit, Cas de Stoppelaar en Barend Toet, is het wederom een ‘must’ voor liefhebbers van Nepal.

In Wikken & Wegen wordt verteld over 24 Hoge Raad-arresten. Het boek is geschreven door Dumon Tak, Ted van Lieshout, Joke van Leeuwen, Jan Paul Schutten en Thijs Goverde. Wat is recht en hoe moet het worden toegepast? “Laten we nou eens makkelijk beginnen. Is dat mogelijk in de rechtspraak? Ja, dat is mogelijk. Hoe dan? Door een vergelijking te maken met dieren, want dieren doen niet moeilijk, dieren doen meestal makkelijk.” Zo begint het verhaal ‘Zoals bij de wolven’ van schrijfster Bibi Dumon Tak. Dit boek gaat over “de geheimzinnige vraag” die advocaten al ruim een eeuw bezighoudt: wat is recht en hoe moet het worden toegepast? In dit boek kom je gevallen tegen waarbij de rechter soms moet uitmaken of je meer moet kiezen voor eerlijkheid of meer voor zekerheid. Je gaat ineens begrijpen dat degene die er een oordeel over moet vellen vaak voor een groot dilemma staat. Dat het vaak een kwestie is van wikken en wegen. En juist dát maakt dit boek boeiend en leuk! Wikken & wegen: een boeiende kijk op recht In Wikken & Wegen vertellen wij de verhalen achter 24 arresten van de Hoge Raad en het Europese Hof van Justitie. Het zijn de verhalen achter bekende arresten als Lindenbaum/Cohen, Kelderluik, Levola/Smilde, Kantharos van Stevensweert en Baris/Riezenkamp. Voor ouders die jurist zijn zal het boek een leuke opfrisser zijn en biedt het interessante gespreksonderwerpen om met kinderen hierover te praten.

Deze weekkalender is een bijproduct van de iSelf handleiding en mede samengesteld door pabostudenten aan de Thomas More Hogeschool te Rotterdam. Uit de iSelf aanpak hebben wij fragmenten geselecteerd om deze vervolgens om te zetten naar praktische handvatten voor de leerkracht. Daarmee is de weekkalender een hulpmiddel om zelfsturend leren op een klassikale en gestructureerde manier te bevorderen, met het doel om leerlingen te leren hoe zij het leerproces zelf kunnen aan- en bijsturen. Het doel is om jou als leerkracht te helpen stapsgewijs te werken aan het bevorderen van het zelfsturend leren van de leerlingen. In de 40 weken komen er instructies van verschillende strategieën voorbij en wordt er gewezen op het belang van het delen van kennis en ervaringen met collega’s. Zo streven we gezamenlijk naar leerlingen die hun leerproces leren aan- en bijsturen.

DevOps Continuous Architecture focuses on ensuring that the organizational strategy is achieved by providing direction for the innovation and management of the information provision required for this.This book is a publication in the continuous everything series. The content consists of a discussion of the value streams for the realization of the SOR, SOE and SOS systems. It also contains example architecture principles and models for each Continuous Everything value stream. This holistic approach to Continuous Architecture enables optimal and integrated implementation for both the development and management of the information provision of the entire organization that is necessary for the realization of the organizational strategy.

DevOps Continuous Acceptance focuses on accepting new and modified products and services produced in an Agile environment.In this CE value stream, the specific acceptance criteria are derived from the business value streams by looking for the risks that the business goals are not achieved. The countermeasures for these risks are tested for effectiveness through acceptance tests. By analogy, the generic acceptance criteria are derived from the CE value streams that flesh out the DevOps Lemniscate. This book is a publication in the continuous everything series. The content consists of the discussion of the derivation of acceptance criteria. An example elaboration is also given for specific acceptance criteria and a number of generic acceptance criteria are given for the following value streams: Continuous Planning, Continuous Design, Continuous Testing, Continuous Integration, Continuous AI, Continuous Deployment, Continuous Monitoring, Continuous Learning, Continuous Security, Continuous Auditing, Continuous SLA and Continuous Assessment.

Continuous AI focuses on increasing the outcome of CE aspect areas such as the value streams Continuous Testing and Continuous Integration.The bottlenecks of CE value streams are located in the form of limitations (performance) and boundaries (functionality). These bottlenecks can be reduced or removed through AI application areas, such as using Machine Learning (ML) and Natural Language Processing (NLP). This book is a publication in the continuous everything series. The content consists of the discussion of AI application areas for all published CE aspect areas. For each step of each value stream, it is indicated what the possibilities of AI are now or in the future. The value streams involved are: Continuous Planning, Continuous Design, Continuous Testing, Continuous Integration, Continuous Deployment, Continuous Monitoring, Continuous Learning, Continuous Security, Continuous Auditing, Continuous SLA and Continuous Assessment. This gives you a tool to apply AI in your organization in a structured and effective way.